تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر صفات کمی کشت مخلوط ذرت و خلر

استفاده از کود های زیستی و آلی یک از ارکان حرکت به سوی کشاورزی پایدار به شمار می رود. این  آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب  طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392-1391 و 1393-1392 انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح کشت: ذرت خالص، کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر 25%  (تراکم خلر خالص)، کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر 50% (تراکم خلر خالص)وخلر خالص ،چهار سطح کودی : شیمیایی (پایه و سرک در دو نوبت مطابق آزمون خاک)، کود دامی گاوی (پایه) ومرغی سرک در دو نوبت ، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک در دو نوبت، و کود دامی گاوی(پایه) و شیمیایی (نوبت اول سرک یک ماه پس از کاشت  و نوبت دوم  دو ماه پس از کاشت به صورت محلولپاشی)، در سه تیمار اخیر تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و از مایکوریز در بستر کشت استفاده شد. نتایج بر هم کنش سطوح کودی و کشت نشان داد  که بیشترین عملکرد دانه ذرت  با میانگین   27/9790 کیلوگرم در هکتاراز تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی محلولپاشی و بیشترین عملکرد علوفه ذرت با میانگین 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذر ت خلر 50%  دامی شیمیایی،  بیشترین عملکرد دانه1400  کیلوگرم در هکتار و علوفه 46020 کیلوگرم در هکتار از تیمارخلر خالص دامی شیمیایی بدست آمد. بر اساس نتایج این تحقیق به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی به لحاظ زیست محیطی و افزایش سطح سلامتی، تلفیق مصرف کودهای دامی با شیمیایی و کشت مخلوط قابل توصیه است.